معنی که خوار - جستجوی لغت در جدول جو

که خوار(تَ)

لغت نامه دهخدا

کم خوار

آنکه کم غذا بخورد، کم خوراک

فرهنگ فارسی عمید

یکه خوان

ویژگی آوازه خوانی که در مجلس بزم تنها بخواند و همکار و هم آهنگ نداشته باشد

فرهنگ فارسی عمید

یکه سوار

کسی که در سواری و تاخت و تاز نظیر و همتا نداشته باشد، تک سوار، یکه تاز

فرهنگ فارسی عمید

آب خوار

ویژگی آجری که در آب خیسانیده باشند تا گرد آن گرفته شود

فرهنگ فارسی عمید

سه خوان

مسیحی، که قائل به سه اقنوم اب، ابن و روح القدس باشد

فرهنگ فارسی عمید

می خوار

کسی که شراب می خورد، باده خوار، شراب خوار

فرهنگ فارسی عمید

گل خوار

کسی که عادت به خوردن گل دارد

فرهنگ فارسی عمید

شکم خوار

پرخور، بسیار خوار، شکم بنده

فرهنگ فارسی عمید

لت خوار

آنکه سیلی بخورد، توسری خور

فرهنگ فارسی عمید

به خواه

(اَ قَ)

نیکخواه. خواهندۀ نیکی و بهی. آنکه نیکی کسان خواهد

لغت نامه دهخدا

ام خوار

(اُمْ مِ ؟)

است. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

زه خیار

(زِهْ)

نوعی از گریبان، خیار نوبر. (ناظم الاطباء). رجوع به خیار زه شود

لغت نامه دهخدا

کاج خوار

(پَمْ بَ / بِ وَ)

سیلی خوار:
آسترباف نهالین ممرخ (؟) بوده ای
زندنیچی باف گشتی و بغل زن کاج خوار.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

کج خواه

(پَ / پِ کَ تَ)

مکار. حیله باز. غدار. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کرخ وار

(کَ)

مانند کرخ. شبیه به کرخ:
هر روز شادی نوبنیاد و رامشی
زین باغ جنت آیین زین کاخ کرخ وار.
فرخی.
رجوع به کرخ و کرخ بغداد شود

لغت نامه دهخدا

کرم خوار

(تَ ءَمْ مُ کُ)

که کرم خورد. حیوان که غذای آن کرم است. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

پشه خوار

(پَ شَ /شِ خوا / خا)

ملج. رجوع به ملج شود

لغت نامه دهخدا

کله وار

(کُ لَهْ)

به اندازۀ یک کلاه:
هیچ قبایی نبرید آسمان
تا دو کله وار نبرد از میان.
نظامی.
وز آن خلعت که اقبالش بریده ست
به هفت اختر کله واری رسیده ست.
نظامی.
از قبای چنو کله داری
ز آسمان تازمین کله واری.
نظامی

لغت نامه دهخدا